dS Anders Gelezen

Klik hier om de inhoudstafel
van het boek te bekijken

ISBN 9 7890 8137 1711

190 blz., 2011.

Kritiek geven op één krant is moeilijk omdat men over concrete feiten spreekt en journalisten bij naam noemt, wat onvermijdelijk emoties oproept. Wie in een of ander opzicht afhankelijk is van de media of de krant zal twee keer nadenken vooraleer hij hieraan begint. Ook ik kreeg de bevreemdende vraag of ik geen schrik had, want de media kunnen toch iemand kraken? Het kan, maar de kans is veel groter dat het boek doodgezwegen wordt. Waar ik wel terdege aandacht aan schonk is de toonzetting en vooral niet vervallen in scheldproza zoals soms wél te lezen is in dS.

De periode waarin dS werd nagepluisd valt samen met de turbulente communautaire periode vanaf 2005 en daarom kon het moeilijk anders dan dat de voorbeelden vooral betrekking hebben op deze maatschappelijke problematiek. Overigens een heel boeiend onderwerp, dat met veel emoties gepaard gaat.

Aan de hand van een reeks voorbeelden wordt in dit boek aangetoond dat “De Standaard” hierna kortweg dS genoemd, tekort schiet als kwaliteitskrant. De kritiek slaat op een gebrek aan belangstelling voor de vragen van lezers tot en met de manipulatie van ingezonden lezers-brieven; een onevenwichtig aanbod opinies; oppervlakkige of vage journalistieke bijdragen die niet bijdragen tot een duidelijke informatie; een vermenging van journalistieke, publicitaire en louter persoonlijke bijdragen die aanleiding geven tot verwarring; een vedettencultus die de kwaliteit niet ten goede komt; te meegaand voor de machthebbers, waardoor dS in gebreke blijft als controlerende Vierde Macht en tenslotte als belangrijkste bedenking gat over het gebrek aan onafhankelijkheid van de redactie.

De onderzochte periode valt samen met het bewind van Peter Vandermeersch als hoofdredacteur van de Corelio-kranten waaronder dS. Zijn beleidsvisie werd daarom als belangrijkste toetssteen gebruikt voor dit kwalitatief onderzoek, dat verder geen wetenschappelijke pretenties heeft.

E-boek - prijs: 6,50 EUR

De auteur vertelt:

Toen ik aan dit boek begon, vroegen vrienden mij waarom ik dit boek wou schrijven. Als je niet tevreden bent met een krant, koop dan een andere, was één van de voorgestelde alternatieven. Dat is het echter niet voor mij; dat is wegkijken. Sinds ik ervoer hoezeer mensen - ook intellectuelen - zich laten beïnvloeden door wat de kranten schrijven, meen ik dat kritiek op de onaantastbare Vierde Macht niet enkel moet kunnen, maar een positieve maatschappelijke functie heeft.

Lezer H.B. schreef mij hierover het volgende: 'Nu wil het toeval dat ik enkele weken geleden in een gezelschap vertoefde waar werd gediscussieerd over de media. Ze waren ouder dan ik en vertoeven dan ook hoger 'op de maatschappelijke ladder'. Toch viel me op hoe naïef soms wordt geoordeeld over hoe het er vandaag in de media aan toe gaat. De oogverblinding werkt blijkbaar voortreffelijk. Ook vele hogeropgeleiden zijn zich vaak niet bewust hoe het er achter de schermen aan toe gaat. De algemene teneur was : Gelukkig dat we af zijn van die verzuilde kranten. Nu is alles veel objectiever. In de eerste bewering kan ik me vinden, met de tweede heb ik het moeilijker.'

Mediakritiek zit duidelijk in de lift. Vooral communicatiespecialisten nemen de visuele en geschreven media op de korrel en tonen aan dat de Vierde Macht het niet zo goed doet. Van boek naar boek daalt het prestige van de onafhankelijke waarheidzoekende journalist en de geloofwaardigheid van kranten en TV reportages. Deze kritische publicaties zijn geschreven door en voor specialisten die, soms heel indringend, de onderlinge verwevenheid van de media en het dalend gebrek aan kwalitatieve berichtgeving in het algemeen aantonen. Kortom, het grote verhaal waarin de lezer zelf nauwelijks een rol speelt.

In tegenstelling tot de grote mediakritiek, is dit boek geschreven vanuit een exclusief lezersperspectief. Vandaar ook aandacht voor de weinig bekende verhouding tussen lezers en de redactie. Lezersbrieven die gemanipuleerd of om onduidelijke redenen niet gepubliceerd worden. Vragen aan de redactie waarvoor weinig interesse blijkt te zijn.

Pierre 'Pjotr' Therie